zabieg diagnostyczny służący rozpoznaniu schorzeń serca.  Należy do metod pośrednich umożliwiających rejestrację graficzną czynności elektrycznej mięśnia sercowego z powierzchni klatki piersiowej jako różnicy potencjałów.  Badanie to wykonuje się u osób z podejrzeniem lub schorzeniami układu naczyniowo - sercowego. Wynik badania określa rytm serca, częstotliwość skurczów serca oraz pozwala na stwierdzenie różnych nieprawidłowości serca.